Prolog

Siedzę na lotnisku we Włoszech, a obok mnie leżą cztery walizki. Samolot przyleciał 30 minut wcześniej niż powinien, a odprawa poszła szybciej niż w Polsce. Czekam na jakiegoś pana z klubu, w którym mam odbyć wymianę studencką. Nawet nie wiem jak będzie wyglądał i kim w ogóle będzie. Wszyscy mówią, że do Włoszech dostałam się przez wpływowego wujka, który jeszcze rok temu był trenerem najlepszego w historii Plusligowego zespołu. Jednak to nie prawda. Zasłużyłam na to bo bardzo pracowałam od początku studiów. Jestem najlepsza, a na oceny w indeksie zasługuję tylko i wyłącznie swoją pracą, zakuwaniem do późnych godzin nocnych, a nawet zdarzało się, że nie spałam dwa, trzy dni żeby ogarnąć cały materiał na studiach. Bardzo się boje. Nowy klimat, nowi ludzie, wszystko nowe. Niby włoski jak i angielski znam perfekcyjnie, ale tu nie mam znajomych, najbliższych mi osób. Nie będę miała się do kogo odezwać. Będzie mi brakowało Polski.

Czekanie dłuży się mi niemiłosiernie. Już po raz enty patrzę na wyświetlacz telefonu sprawdzając godzinę. W pewnej chwili ujrzałam jego. Tak tego gracza,  który gra w tym klubie, z którym będę musiała współpracować. Jakbym dostała nogi z waty, nawet nie mogłam się poruszyć, a na jego widok dostawałam palpitacji serca. Błagam tylko żeby to nie był on.  Żeby to był przypadek.

***

No to ruszam z następnym blogiem. Beznadziejne jest na to na górze, ale już lepsze niż moje początki. Wiem, że krótko, ale nie chciałam wam dużo informacji podawać o bohaterze. Taka ja wredna. Wiem, że jesteście na mnie złe z tego powodu jednak ja zawsze robię po swojemu. Taka ma natura :D 

Kogo typujecie jako głównego bohatera?

Jedyneczkę przewiduję, że pojawi się na blogu w środę/czwartek

Pozdrawiam :>